تعاریف بیمه ای
طرفین قراردادبیمه:
طرفین قرارداد بیمه آسیا عبارتند از:
1- بیمهگذار که خریدار بیمهاست
2- بیمهگر که فروشنده بیمه است ، یعنی همانشرکت بیمه
به زبان ساده ، بیمه چهفایدههایی دارد ؟
بیمه، افزون بر رفع تشویش خاطر، دلهره ونگرانی ازحوادث زیانبار احتمالی آینده ، دارای خصلتتعاون و كمكبه همنوع است.
آیا بیمهگذار میتواند اموال خود را همزمان براییک خطر به نفع خود نزد چند شرکت بیمه به قیمتروز بیمه کند ؟
خیر. بیمه نباید موجب سود و منفعت بیمهگذار شود. البتهبیمهمشترک نزد چند شرکت بیمه، بهطوری که مجموعارزشبیمه شده نزد همه شرکتها از ارزش واقعی تجاوز نکندمجازاست. این اصل مخصوص بیمههای اموال ومسؤولیتاست و در بیمههای اشخاص میتوان چندبیمهنامه باسرمایههای دلخواه ، خریداری کرد و ازمزایایآنها بهرهمندشد.
چه کسی میتواند خریدار بیمه باشد ؟
کسانی که مالک یااستفاده کننده از اموال منقول و غیرمنقولباشند یا قانون مسؤولیت خسارت وارده به اشخاص ثالث را برعهده داشته باشند، دارای نفع بیمهپذیر هستند ومیتوانند آن را بیمهکنند.
تناوب خطرها به چه مفهوم است؟
خطر بیمهپذیر باید احتمالی و اتفاقی و درجه احتمال آن بین صفر و یک باشد. تناوب خطر به مفهوم آن است که خطر با شدت و ضعف مختلف در گذشته اتفاق افتاده و احتمال وقوع آن در آینده نیز وجود دارد. بیمهگر با استفاده از تجربه خسارتی گذشته میتواند بر اساس احتمالات، خطر را ارزیابی و حق بیمه را محاسبه کند. احتمالی بودن خطر مربوط به بیمهگذار است. بیمهگر با تکیه بر حساب احتمالات، نه تنها میتواند تعداد خسارتها بلکه میزان خسارتی را که در یک دوره باید بپردازد برآورده کند. تنها چیزی که برای بیمهگر قابل پیشبینی نیست این است که اگر از میان جامعه بیمهگذاران قرار است به ۵۰ مورد خسارت پرداخت شود، مشخص نیست که این ۵۰ مورد چه کسانی هستند.
مفهوم اصل پراکنده بودن خطرهای بیمه شده چیست؟
بیمهگر از نظر توان و قدرت مالی، محدودیت دارد لذا مبلغ معینی میتواند خسارت بپردازد و بههمین دلیل است که از ریسکهائی که قبول میکند بخشی را متناسب با توان مالی به حساب شرکت خود نگه میدارد و بقیه را از طریق تأمین پوشش اتکائی نزد بیمهگران اتکائی داخلی یا خارجی بیمه اتکائی میکند که به آن ̎توزیع جهانی ریسک̎ میگویند. حال اگر حادثهای رخ دهد (برای مثال، حوادث فاجعهآمیز که تعداد زیادی از موارد بیمه شده خسارت میبیند) بیمهگر باید خسارتهای متعددی پرداخت کند. بههمین دلیل، بیمهگر میزان سهم نگهداری خود را بر اسا تجمع یا تراکم خطر کنترل میکند. یعنی، اگر خطر بیمه شده تحقق پیدا کرد و تعداد زیادی از بیمهگذاران یک طبقه ریسک دچار خسارت شدند بیمهگر تا چه حد توان پرداخت خسارت دارد. بیمهگر با تکیه بر اصل کنترل تجمع ریسک، سعی میکند که ریسکهای بیمه شده در سطح جغرافیائی وسیعی پراکنده باشند تا بتواند از جمعآوری حق بیمه از نقاط جغرافیائی وسیع، خسارت وارده در یک منطقه جغرافیائی محدود را بپردازد. ضربالمثلی در این مورد هست که میگوید: ̎بیمهگر همه تخممرغهایش را در یک سبد قرار نمیدهد تا چنانچه سبد افتاد همه تخممرغها نشکند̎. در این ضربالمثل خطرهای بیمهشده به تخممرغ تشبیه شدهاند. برای مثال، اگر بیمهگر کالاهای بیمه شده در یک کشتی را بیمه کرده است، یک تجمع خطر است. میزان پذیرش ریسک و ظرفیت نگهداری بیمهگر در این کشتی باید به اندازهای باشد که قدرت و توان مالی شرکت بیمه اجازه میدهد. هنگامی که کالاهای بیمه شده یا حتی خود کشتی نزد بیمهگر واحد بیمه شده و متجاوز از ظرفیت پذیرش بیمهگر است باید فوراً قسمت اتکائی شرکت بیمه برای مازاد بر ظرفیت نگهداری، پوشش اتکائی لازم را تهیه کند. به همین علت، شرکتهای بیمه برای هر کشتی که کالای بیمه شده در آن دارند، برای کنترل تجمع خطر، کارت کشتی تهیه میکنند.
برای خواندن ادامه مطالب به آدرس http://www.golbon.ir/Insurance-Def.htm مراجعه فرمائید.
رشته من نرم افزار است. در حال حاضر بر روي پروژه هاي برنامه نویسی ، طراحی وب سایت ، تحلیل پروژه های نرم افزاری و طراحی پایگاه داده فعالیت می کنم.