تحلیلى اقتصادى از تاثیر اینترنت و فناورى اطلاعات بر بازارها و موسسات بیمه
دنیای اقتصاد - امروزه از هر دیدگاه كه به پدیده اینترنت و پیشرفتهایى كه در زمینه فناورى اطلاعات به وجود آمده نگریسته شود به این نتیجه مىرسیم كه این پدیده تاثیر بسزا و غیرقابل انكارى در بخش خدمات مالى عموما و بازارها و موسسات بیمه خصوصا داشته و خواهد داشت. دنیای اقتصاد - امروزه از هر دیدگاه كه به پدیده اینترنت و پیشرفتهایى كه در زمینه فناورى اطلاعات به وجود آمده نگریسته شود به این نتیجه مىرسیم كه این پدیده تاثیر بسزا و غیرقابل انكارى در بخش خدمات مالى عموما و بازارها و موسسات بیمه خصوصا داشته و خواهد داشت.
افزون بر این اگر روندهاى مهم دیگرى همچون جهانى شدن، مقررات زدایى و خصوصىسازى صنعت بیمه را در نظر بگیریم متوجه مىشویم كه این روندها موجب تحولات مهمى در هر چه بیشتر رقابتى شدن صنعت بیمه گردیده است. هدف از ارائه مقاله آن است كه در آغاز روند دوباره خصوصىسازى صنعت بیمه در ایران اجمالا تحلیلى اقتصادى از تاثیر اینترنت و فناورى اطلاعات بر نحوه عملكرد بازارها و موسسات بیمه ارائه داده شود و ضمنا این باور رایج كه توسعه استفاده از اینترنت و فناورى اطلاعات در صنعت بیمه موجب كاهش تدریجى و نهایتا از بین رفتن امر واسطهگرى و واسطهگران سنتى در این صنعت خواهد شد را زیر سوال ببرد. تا به حال گسترش استفاده از اینترنت و فناورى اطلاعات در صنعت بیمه با كاهش هزینههاى جانبى موجب ایجاد امكانات جدید و بیشتر براى واسطهگران (شعب، كارگزاران و نمایندگان) جدید و قدیمى در این صنعت شده است. در ادامه این بحث مطرح خواهد گردید كه گسترش استفاده از اینترنت و فناورى اطلاعات بر ارائه خدمات و محصولات جدید بیمهاى نیز تاثیر مثبت خواهد گذاشت به نحوى كه از نظر اقتصادى بهتر خواهد بود كه در برخى از خدمات و محصولات بیمهاى یكجا به طور جداگانه ارائه داده شوند و یا برعكس برخى از خدمات و محصولات بیمهاى كه به طور تفكیكى ارائه داده مىشوند یكجا عرضه گردند.
افزون بر این، گسترش استفاده از اینترنت و فناورى اطلاعات در صنعت بیمه با كاهش و یا حذف موانع ورود به این صنعت و در نتیجه كاهش هزینههاى بیمهگرى راهحل بازار خصوصى را براى مهمترین دلنگرانىهاى دستگاههاى نظارتى و كنترل صنعت بیمه كه همانا اطمینان از ایجاد بازار براى انواع مختلف بیمه و فراهم آوردن توانایىهاى خرید آنها براى بیمهگذاران بالقوه است تسهیل مىنماید.
مقدمه
امروزه همگان بر این باورند كه اینترنت و دیگر پیشرفتها در زمینه فناورى اطلاعات بگونهاى شگرف بركارآمدى اقتصادى و ویژگىهاى خدمات مالى به ویژه خدمات بیمهاى آثار غیرقابل انكارى داشتهاند. پیدایش پدیده صندوق پرداخت/ دریافت اتوماتیك (ATM) براى انجام وظائف صندوقداران بانكها و استاندارد شدن و اتوماسیون عملیات اعطاى تسهیلات بانكى به منظور كاهش تعداد پرسنل، ارزیابى تقاضاهاى متقاضیان وامهاى بانكى از جمله كاربرد فناورى اطلاعات در صنعت بانكدارى مىباشد.
همچنین در بازارهاى مالى معرفى پدیدههایى همچون سیستم اتوماتیك فناورى الكترونیكى سفارشات، سیستم الكترونیكى ثبت سفارشات و سیستم الكترونیكى معاملات ابراز مالى همچون سهام شركتها و اوراق قرضه دولتى و خصوصى موجب كاهش و یا جایگزینى نیروى انسانى شدهاند. در صنعت بیمه كشورهاى پیشرفته بسیارى از شركتهاى بیمه تقریبا یكدهه است كه مبادرت به ارائه خدمات بیمهاى آنلاین از جمله فروش بیمهنامه، تحلیل نیازهاى بیمهاى بیمهگذاران بالقوه و خدمات بعد از فروش مانند نگهدارى آنلاین اطلاعات مربوط به حساب هر یك از بیمهگذاران، مدیریت و انجام امور مربوط به ادعاى خسارت بیمهگذاران و صدور بیمهنامههاى گروهى كردهاند. با توجه به اینكه همزمان روند جهانى شدن و مقرراتزدایى نیز در صنعت بیمه به جد دنبال مىشود به نظر مىرسد كه این تحولات آثار گستردهاى بر صنعت بیمه جهانى در جهت هر چه بیشتر رقابتى شدن آن داشته باشد.
پس از ارائه مقدمه، در بخش دوم مقاله خلاصهاى از روند رو به گسترش بسیار سریع استفاده از اینترنت و فناورى اطلاعات و سیاستگذارىهاى مربوط در دنیاى امروز ارائه خواهد گردد. در بخش سوم این باور همگانى كه گسترش استفاده از اینترنت و فناورى اطلاعات موجب تخطئه توزیع خدمات بیمهاى به روشهاى سنتى مىشود، زیر سوال خواهد رفت. در بخش چهارم مقاله دیگر باورهاى رایج درباره آثار اینترنت و فناورى اطلاعات بر هزینههاى موسسات بیمه بررسى خواهد گردید و دیدگاهى جایگزین درباره تاثیر اینترنت و فناورى اطلاعات بر میزان هزینهها و سودآورى موسسات بیمه ارائه داده خواهد شد. سرانجام بخش پنجم به نتیجهگیرىها اختصاص خواهد یافت.
روند استفاده از اینترنت و فناورى اطلاعات
در سطح جهانى تعداد كاربران اینترنتى از سال 1995 تا 2002 به بیش از 30 برابر رسید، یعنى رشد مركب سالانهاى معادل 75 درصد داشت. به موجب آخرین آمارهاى موجود در فوریه 2002 بیش از 540 میلیون كاربر فعال اینترنتى وجود داشته است كه این خود 9 درصد جمعیت جهان را نشان مىدهد. از این گروه 33 درصد كاربران آمریكاى شمالى، 32 درصد كاربران اروپایى، 29 درصد كاربران آسیایى، 5 درصد كاربران آمریكاى لاتین و كمتر از 2 درصد كاربران آفریقایى و خاورمیانهاى بودند. در حال حاضر جمعیت كاربران فعال اینترنتى در ایران طبق آخرین برآوردها در حدود 4 میلیون و 700 هزار نفر است.
تحقیقات مرتبط نشان مىدهند كه جمعیت كاربران اینترنتى نمونه جمعیت كل نمىباشد. بهنحوى كه كاربران اینترنتى معمولا افراد تحصیل كرده و با درآمد بالا هستند كه علاقهمند به استفاده از فناورىهاى جدید مىباشند. در برخى از كشورها مانند آمریكا حتى از نظر نژادى سفیدپوستان درصد بالاترى از كاربران را تشكیل مىدهند. در ابتدا این موضوع ازجمله نگرانىهاى موسسات بیمهاى جهت استفاده از اینترنت و فناورى اطلاعات براى فروش محصولات و ارائه خدمات بیمهاى بهصورت انبوه بود. اما انتظار مىرود به تدریج با ارزان شدن استفاده از اینترنت و فناورى اطلاعات و گسترش سریع دسترسى به آن به دیگر گروههاى اجتماعى این نگرانى رو به افول گذارد و سریعا برطرف گردد. سرمایهگذارىهاى زیربنایى عظیمى كه توسط صنعت ارتباطات در سالهاى اخیر انجام گرفته است در حال به ثمر رسیدن است به نحوى كه ظرفیت پهناى باندهاى اینترنتى به سرعت روبه گسترش و قیمت آن شدیدا رو به كاهش است.
واسطهزدایى - واسطهزایى مجدد
حذف واسطهگران در حرفهاى به فرآیند واسطهزدایى معروف است. هنگامى كه این فكر جا افتاد كه بنگاههاى اقتصادى ازجمله موسسات بیمه مىتوانند محصولات و خدمات خود را از طریق اینترنت به فروش برسانند، این باور رواج پیدا كرد كه این پدیده موجب از بین رفتن واسطهگرى و واسطهگران بیمهاى خواهد شد. زیرا هنگامى كه از نظر فنى امكان آن فراهم آید كه شركتهاى بیمه بتوانند مستقیما با بیمهگذاران خود تعامل نمایند آنگاه قادر خواهند بود عمده و خردهفروشان را نادیده گرفته و در نتیجه هزینههاى صرفهجویى شده را با در نظر گرفتن ساختار اقتصادى صنعت بیمه به خود و بیمهگذارانشان منتقل نمایند.
اما تجربه نشان مىدهد كه نه تنها در دیگر تجارتهاى الكترونیكى واسطهزدایى رخ نداده است بلكه برعكس عملا بهجاى آنكه شغلى حذف شود همزمان شغلهاى جدید و متفاوت دیگرى ایجاد شده است. این پدیده همان پدیدهاى است كه Saffo در 1998 آن را پدیده واسطهزدایى - واسطهزایى مجدد (Disinter - Remediation) نامید. از دید تاریخى نوآورى در فناورى معمولا نقش كاتالیزور را در تجارت بازى كرده است.
اینترنت صرفا جدیدترین نوع نوآورى است كه تجارت و فناورى را در تعامل با یكدیگر قرار داده است. تعاملى كه سابقه آن به چندین قرن قبل برمىگردد. براى نمونه مىتوان به دستگاه چاپ گوتنبرگ اشاره داشت كه اختراع آن موجب تعمیم دانش مربوط به مهارتهاى اولیه مانند ریاضیات ابتدایى و حسابدارى دوبل و در نتیجه ایجاد طبقه گستردهاى از اصناف مختلف گردید كه بدون وجود آنها سرمایهدارى غیرممكن بود. این تفكر كه اگر توسط فناورىهاى جدید نیازهاى بشرى كارآمدتر برآورده شوند، نتیجتا انسانها براى برآورد نیازهایشان فعالیت كمترى بهكار خواهند برد نه تنها درست نیست بلكه اغلب عكس موضوع صحت دارد. لذا با كاهش هزینههاى واسطهگرى اغلب باید انتظار داشت كه میزان واسطهگرى افزایش یابد و نه كاهش. براى مثال اگر به پدیده وب سایت نظر افكنیم مشاهده مىكنیم كه این پدیده با كاهش هزینههاى جانبى منجر شده است كه انجام معاملات كوچكتر و منحصر به فردتر توجیه اقتصادى پیدا كنند و در نتیجه امكان واسطهگرى افزایش و نه كاهش یابد.
امروزه خرید بیمه از طریق آنلاین معمولا بدین صورت انجام مىگیرد كه بیمهگذار بالقوه پس از اتصال به رایانه از طریق یك كاوشگر اینترنتى مثلا MS-IP به صفحه اول سامانهاى مانند msn.com هدایت مىشود. آنگاه با درج عبارت مثلا <نرخ بیمههاى زندگى به شرط حیات> در محل جستوجوى صفحه و فشار كلید Enter به صفحه فهرست سامانههایى كه نرخهاى بیمههاى زندگى به شرط حیات را نشان مىدهد هدایت مىشود. با كلیك روى هر یك از سامانهها از كاربر خواسته مىشود كه آدرس خود را وارد نماید. سپس صفحه فرم كلى تقاضاى بیمهنامه ظاهر مىشود و از كاربر مىخواهد كه به پرسشنامه كوتاهى پاسخ دهد. آنگاه صفحه اطلاعات مربوط به نرخها همراه با رتبهبندى شركتهاى بیمه و اندازه هر شركت و اطلاعاتى از این قبیل ظاهر مىشود. معمولا شركتهاى بیمه كه نرخهاى پایینترى ارائه مىدهند از نظر رتبهبندى نیز پایین هستند. پس از ارائه اطلاعات بیشتر آنلاین، كاربر به نماینده شركت بیمه ارجاع داده مىشود و قرارداد از طریق تلفن منعقد مىگردد.
با كمى دقت به فرایند فوق متوجه مىشویم كه علاوه بر شركت بیمه یك سرى از واسطهگران در این میان صاحب درآمد شدهاند ازجمله سایت msn، موتور جستجوگر در صفحه اول msn و سپس سامانههاى بیمهاى انتخابی. به عبارت دیگر حداقل 3 واسطهگر در این میان دخیل بودهاند. این در حالى است كه طبق روش سنتى، انعقاد قرارداد بیمه فقط به یك كارگزار یا نماینده نیازمند بود و زمان بسیار بیشترى مىگرفت تا قرارداد منعقد شود. مضافا اینكه بیمهگذار احتمالا امكان مقایسه آسان نرخها و رتبه اعتبارى شركتهاى بیمه را نمىداشت.
جنبه مهم دیگر این چنین معامله آنلاین، افزایش شفافیت آن به ویژه براى بیمهگذار است. بیمهگذار نه تنها قادر به مقایسه نرخهاى مختلف و انتخاب بهترین است بلكه مىتواند شركتهاى بیمه را از نظر توانایى مالى نیز با هم مقایسه كند. یكى از توجیهات سنتى وضع مقررات براى فرم بیمهنامهها و نرخ آنها این بوده است كه بیمهگذاران براى ابتیاع بیمهاى مناسب و بررسى نرخهاى مختلف و همچنین مقایسه كیفیت شركتهاى بیمه همیشه با مشكل روبهرو هستند. ابتیاع بیمه به روش سنتى ممكن است موجب شود كه بیمهگذاران صرفا بر اساس تفاوت بین نرخها مبادرت به خرید بیمه نمایند و متوجه نشوند كه (1) بیمهنامههاى شركتهاى مختلف بیمه ممكن است مستقیما با یكدیگر قابل مقایسه نباشند و (2) شركتهاى بیمهاى كه نرخهاى ارزان پیشنهاد مىكنند ممكن است خدمات آنها از كیفیت كمترى برخوردار باشند و احتمال ورشكستگى آنها بالا باشد. در حالىكه ابتیاع بیمه آنلاین این امكان را براى بیمهگذار بهوجود مىآورد كه با دید بازتر و اطلاعات بیشترى هزینهها و كیفیتها را با یكدیگر مقایسه نموده و آنگاه انتخاب نماید.
طریق دیگرى كه فرآیند واسطهزدایى- واسطهزایى مجدد ممكن است به وقوع بپیوندد این است كه در برخى موارد خدمات بیمه یكجا به طور جداگانه ارائه داده شوند. براى مثال ممكن است به نفع بیمهگذارى باشد كه بیمه راننده خودرو بدون بیمهنامه را از یك شركت و بیمه شخص ثالث خودرو را از شركت دیگرى خریدارى نماید.
البته توجیه صدور بیمهنامه یكجا ظاهرا این است كه ارائه خدمات بیمهاى در یك بیمهنامه هزینههاى جانبى و واسطهگرى و مدیریت ریسك را كم مىكند اما امروزه با كاهش فاحشى كه در هزینه كسب اطلاعات به وجود آمده به نظر نمىرسد كه چنین توجیهى لزوما معتبر باشد. برخى تحقیقات نشان مىدهند در مورد بعضى از خدمات مالى ادغام آنها از نظر اقتصادى روش كارآمدى است در حالى كه در مورد برخى دیگر بهتر است كه بنگاههاى اقتصادى فقط یك نوع خدمت ارائه بدهند و در زمینهاى كه مزیت و صلاحیت دارند متمركز شوند.
گسترش استفاده از اینترنت و فناورى اطلاعات در صنعت بیمه عاملى خواهد بود كه رقابت را در این صنعت بیشتر خواهد كرد و در كنار دیگر نیروهاى بازار نهایتا موجب پیشرفت كیفیت خدمات به بیمهگذاران و بیمهشدگان توسط كارگزاران و نمایندگىهایى خواهد شد كه در شرایط جدید بتوانند به حیات اقتصادى خود ادامه دهند.
در بازاریابى و توزیع بسیارى از كالاها و خدمات پدیده واسطهزدایى- واسطهزایى مجدد اغلب موجب به وجود آمدن سیستم شبكهاى شده است و این امر به نوبه خود موجب پدیده آمدن و تكامل مجموعه محصولات پیچیدهاى گردیده است.
به طور مثال در صنعت مسافرتهاى هوایى در ابتداى امر یعنى در دهههاى 1950 و 1960 شركتهاى هواپیمایى عادت داشتند با توسل به بازاریابى مستقیم به مسافران خود خدمت ارائه دهند اما چندى نگذشت كه این شركتها دریافتند نمىتوانند پاسخگوى افزایش تقاضاى مسافران باشند. لذا با همكارى تنها شركت معتبر كامپیوترى آن زمان تصمیم گرفتند از طریق رایانه به مشتریان خود خدمت ارائه دهند.
اگرچه چنین همكارى ثابت نمود كه كارآمد است و موجب كاهش هزینهها مىشود اما به زودى تصمیم گرفته شد كه خدمات رزرو بلیت براى مسافران از طریق ایجاد شبكه نمایندگىهاى مسافرتى انجام گیرد و به محض اینكه استفاده از فناورى رایانهاى ارزان گردید این امكان براى شركتهاى هوایى به وجود آمد كه برنامه تخفیفهاى فاحش براى مسافران با مسافرتهایى متناوب را به اجرا در آورند و از این طریق توانستند خدمات دیگرى از جمله: عرضه كارتهاى اعتبارى، سیستم رزرو هتل و كرایه خودرو از فرودگاه، بیمههاى حوادث و تخفیف مسافتهاى دور را نیز به اجرا بگذراند. امروزه در بازار بینالمللى مسافرتهاى هوایى دیگر مسافران فقط مبادرت به خرید بلیت براى مسافرت به مقصد خاصى نمىكنند بلكه اغلب خریدار مجموعهاى از خدمات همچون خدمات ترابرى و ارتباطات و خدمات مالى هستند. این مثال مبین این واقعیت است كه شركتهاى هوایى با همكارى دیگر شركتها از فناورى اطلاعات استفاده نمودهاند تا واسطهگرى بیشترى ایجاد نمایند. واسطهگرىهایى كه قبلا امكان آنها وجود نداشت. امروزه شركتهاى هوایى از این روش به گسترش قراردادهایى با شركتهاى بیمه در زمینه عرضه بیمههایى همچون بیمههاى ابطال مسافرت و بیمههاى پرواز نیز مبادرت مىورزند.
سیستم بازاریابى و توزیع از راه شبكه در بخش خدمات مالى نیز از اهمیت خاص خود برخوردار است. از آنجا كه بانكها و شركتهاى كارگزارى اوراق بهادار در مقایسه با شركتهاى بیمه با تعداد معاملات بیشترى سر و كار دارند جاى شگرفى نیست كه امروزه سامانههاى بانكى و سامانههاى شركتهاى كارگزارى بیشتر از ساماندهى شركتهاى بیمه مورد استفاده خریداران بیمه قرار مىگیرند. در سال 2000 ده تا از مشهورترین سامانههاى اینترنتى بیمهاى فقط 5 میلیون بازدید كننده در ماه داشتند در حالى كه در همان سال 10 تا از مشهورترین سامانههاى اینترنتى بانكى و كارگزارى اوراق بهادار به ترتیب بیش از 10 میلیون و 18 میلیون بازدیدكننده در ماه داشتند.
افزون بر این، آمار و ارقام نشان مىدهند كه یك كاربر به طور متوسط 13 دقیقه در سامانههاى بیمهاى وقت صرف مىكند در حالى كه این رقم در مورد سامانههاى بانكى 22 دقیقه و در مورد سامانههاى كارگزارى 36 دقیقه است لذا براى سامانههاى بانكى و كارگزارى آسانتر است كه پیامهاى بازاریابى خود را به جاى سامانههاى شركتهاى بیمه در این سامانهها در معرض دید كاربران بگذارند. این واقعیت موقعیتى را فراهم مىآورد كه سامانههاى بانكى و كارگزارى سامانههاى شركتهاى بیمه را در سامانههاى خود معرفى نمایند و همچنین براى شركتهاى بیمه این فرصت را به دست مىدهد كه همكارى خود را با سامانههاى مالى كه داراى ترافیك بالا هستند و مایلند خدمات بیمهاى عرضهكنند قوت بخشند.
مزیتهاى هزینهاى و سودآورى توزیعكنندگان اینترنتى خدمات بیمهاى
دستاندركاران متفقالقولند كه فروش بیمه از طریق اینترنت ارزانتر تمام مىشود. صرفهجویى در هزینههاى فروش، هزینههاى عملیاتى، هزینههاى اطلاعاتى، هزینههاى خدمترسانى به بیمهگذاران همگى موجب ارزانى بیمه مىشوند. اقتصاددانان مدتها برسر این موضوع بحث داشتهاند كه بین دو سیستم توزیع خدمات بیمهاى از طریق <نمایندگىهاى مستقل> و <صدور مستقیم> كدام یك به صرفه است و همیشه به شدت از این بحث پشتیبانى كردهاند كه سیستم توزیع و فروش از طریق <نمایندگىهاى مستقل> به مراتب هزینه برتر بوده است. چنین ادعایى مبتنى بر دو استدلال است: 1- سیستم <نمایندگىهاى مستقل> در مقایسه با سیستم <صدور مستقیم> یا سیستم <كارگزارى> به مراتب ناكارآمد عمل كرده است. 2- ادامه حیات <نمایندگىهاى مستقل> عمدتا ناشى از حمایتهاى قانونى و مقرراتى از آنها بوده است. در مقابل اقتصاددانانى كه از سیستم <نمایندگىهاى مستقل> دفاع مىكنند <فرضیه كیفیت خدمات> را ارائه مىدهند و چنین استدلال مىكنند كه شركتهاى <نمایندگىهاى مستقل> بیمهاى معمولا خدمات خود را با كیفیت بهتر ارائه مىدهند. لذا بیمهگذاران مایلند كه هزینه كیفیت بهتر را بپردازند.
پژوهشهاى اخیر نشان مىدهند كه گروه دوم با ارائه <فرضیه كیفیت خدمات> درست مىگویند. این پژوهشگران در تحقیقات خود به این نتیجه رسیدهاند كه گرچه سیستم توزیع و فروش بیمه از طریق <نمایندگىهاى مستقل> گرانتر تمام مىشود اما از نظر آمارى تفاوت معنادارى بین سود شركتهاى بیمهاى كه از سیستم <نمایندگىهاى مستقل> استفاده مىكنند وجود ندارد.
تحقیقات تجربى درباره آثار اینترنت بر نرخهاى بیمه محدود مىشود به مطالعهاى كه در سال 2002 انجام گرفت. پژوهشگران در این تحقیق متوجه شدند كه در دهه 1990 در حالى كه نرخ مرگ و میر در حال كاهش بود نرخ بیمههاى زندگى به شرط حیات نیز رو به كاهش گذاشت. به ویژه در سالهاى 1996 و 1997 كه چندین سامانه بیمهاى شروع به كار كردند و نرخ بیمههاى زندگى به شرط حیات را عرضه نمودند. این محققین براى آن كه دریابند كه آیا ارتباط معنىدارى چه از نظر آمارى و چه از نظر اقتصادى بین دو پدیده كاهش نرخ بیمههاى زندگى به شرط حیات و شروع به كار سامانههاى بیمهاى وجود دارد، اطلاعات مربوط به میزان استفاده خانوارها از اینترنت و اطلاعات مربوط به هزینه خرید این نوع بیمهها را طى سالهاى 1992 تا 1997 با هم تطبیق دادند. یافته تحقیق این بود كه با ثابت فرض كردن دیگر متغیرها رابطه معكوس بین هزینه بیمههاى زندگى به شرط حیات و میزان استفاده از اینترنت وجود دارد. افزون بر این، پژوهش نشان داده است كه تا سال 1997 صرفهجویى سالانه خریداران بیمههاى زندگى به شرط حیات در آمریكا بین 115 تا 215 میلیون دلار بوده است.
شكى نیست كه با گذشت زمان و ادغام هر چه بیشتر و كاملتر تجارت الكترونیكى با صنعت بیمه در كشورهاى پیشرفته این امكان براى پژوهشگران به وجود خواهد آمد كه آثار تجارت الكترونیكى بر هزینههاى بیمه و سودآورى بیمهگران اندازهگیرى شوند و انتظار مىرود كه با رقابت بیشترى كه در نتیجه الكترونیكى شدن تجارت به وجود مىآید تفاوت بین درآمدها و هزینهها و سود بین انواع روشهاى توزیع خدمات و محصولات بیمهاى هر چه بیشتر كمتر شود.
خلاصه و نتیجهگیرىها
اهمیت روزافزون تجارت الكترونیكى واقعا رویداد مهمى براى بازارهاى بیمه و نهادهاى بیمهاى به شمار مىرود. كاهش هزینه جمعآورى و فرآورى اطلاعات و در نتیجه گسترش اینترنت و فناورى اطلاعات این امكان را براى بیمهگران به وجود مىآورد كه ریسكها دقیقتر و كارآمدتر طبقهبندى و نرخگذارى شوند و ارزانتر مبادرت به صدور بیمهنامه و پرداخت خسارت نمایند. رقابت ناشى از رواج تجارت الكترونیكى باعث مىشود كه بیمهگران صرفهجویىهایى كه در هزینهها عایدشان مىشود را به شكل كاهش حق بیمه به بیمهگذاران خود منتقل نمایند و از این طریق به گسترش بیمههاى خصوصى كمك اساسى شود. گسترش تجارت الكترونیكى موجب مىشود كه بیمهگران بیشتر از محصول محورى به مشترى محورى روى آورند. از آنجا كه هزینه جستجو براى بیمهگذاران كمتر خواهد شد، شفافیت در نرخگذارى و كیفیت محصولات و خدمات بیمهاى بیشتر خواهد گردید. این امر به نوبه خود موجب تقویت انضباط در بازار رقابتى بیمه خواهد شد.
بدین معنى كه بیمهگذاران دیگر اكراه كمترى نسبت به تغییر بیمهگر خود نشان خواهند داد و موجب تشویق بیمهگران خواهد شد كه روشهاى مختلف نرخگذارى مانند روش مزایده معكوس را تجربه كنند. طبق روش مزایده معكوس این بیمهگران هستند كه براى گرفتن بیمه بیمهگذار با پیشنهاد نرخ ارزانتر به رقابت با یكدیگر مىپردازند. گرچه این احتمال وجود دارد كه برخى از نمایندگىها و كارگزاران در یك چنین جوى دوام نیاورند
رشته من نرم افزار است. در حال حاضر بر روي پروژه هاي برنامه نویسی ، طراحی وب سایت ، تحلیل پروژه های نرم افزاری و طراحی پایگاه داده فعالیت می کنم.